De vandaag op het programma staande uitwedstrijd is er eentje die in het rijtje “maar snel vergeten” kan worden geschoven. De aanloop naar deze was al even moeilijk als de wedstrijd zelf. Op bezoek bij de koploper, op een datum dat de meesten van ons team bezig zijn met “kerst dingetjes", die wel met 16 man compleet waren.  Op vrijdagmiddag kon gelukkig de 13^e man gevonden worden. Zo konden we toch met een team afreizen naar Moerkapelle.

Het verzamelen in het clubgebouw, gaf de tendens al aan. Daar werd om 13:30 gestart met kerstkaarten. Na wat omzwervingen in Moerkapelle, konden we toch op tijd aan de wedstrijd beginnen. De veteranen starten niet eens zo onaardig, en in het 1^e kwartier gaat het spel redelijk op en neer. Dit gaf de rood witte burger moed. Er werden rondom het veld wel een hoop bellende Aziaten gespot, en prompt leverde onze Rene een briljante pass af aan de spits van Moerkapelle. Alsof er gewed was dat de thuisploeg in de 16^e minuut aan de leiding zou komen. Op de tv-beelden was later duidelijk een knipoog te ontwaren bij de “soepmaker”.  Er was immers geen andere logische verklaring te geven, voor het handelen van de bijna altijd foutloze René.Willem had overigens zijn eigen interpretatie van "kerstkaarten" en solliciteerde nadrukkelijk naar een kleur die wel veel associaties kan oproepen met de kerst.....

Niet getreurd, foutje kan gebeuren. Dat het venijn bij de thuisploeg voorin zat was al snel duidelijk, want niet veel later stond de 2-0 ook op het bord. Net voor rust wisten de gastheren de marge naar 3 te tillen. Zo heel onaardig speelden we niet, maar vaak ging het fout in de laatste pass. Ook moet worden gezegd dat het geluk wat een kampioen afdwingt wel duidelijk te zien was. Bijna elke bal viel gelukkig uit voor de gastheren. Er waren echt wel kansen te noteren voor de veteranen, maar af en toe miste we echt het geluk.

Na rust voetbalden de veteranen beter dan de thuisploeg, Het was wachten op de treffer, echter viel deze aan de andere kant. Met een vuurpijl die op oudjaaravond de hele buurt omhoog zou laten kijken, besliste de spit de wedstrijd. Dat de veteranen niet scoorden mocht je eigenlijk ook een wonder noemen. Hij wilde er simpelweg niet in vandaag. Niet veel later kon de spits, na een ultieme “botte bijl” poging van René, toch de laatste treffer aantekenen. De scheidsrechter floot voor de laatste keer, en dropen de 13 man af naar de kleedkamer.

Paul, Ronald en Marnix bedankt, zonder jullie was bovenstaande in zijn geheel niet mogelijk zijn geweest...

De tussenbalans voor de 1^e seizoenshelft kunnen we nu opmaken. Na 12 wedstrijden werd er 5x gewonnen, 2x gelijk, en 5x verloren. Als we de vergelijking maken met vorig seizoen hebben we nu al 7 punten meer. Toen zaten ook de beste prestaties na de winterstop. Voor iedereen die de veteranen een warm hart toedraagt, fijne feestdagen en een sprankelend nieuwjaar, namens alle veteranen.