Op een tijdstip waarin de meeste voetballers op een zonnige zaterdagmiddag al de nodige goudgele versnaperingen achter de rug hebben, mochten de veteranen nog gaan aftrappen bij ARC. Deze uitwedstrijd was voor captain Bert eigenlijk een thuiswedstrijd. Hij had speciaal voor deze keer gevraagd of we “asjeblieft” een goed resultaat konden neerzetten. Die avond was er een dorpsfeest en de captain was geen zins van plan om daar een kater op te lopen voordat er maar een druppel bier gedronken was. Met het beloofde biertje van de captain alvast in de pocket, was de motivatie er voor de veteranen.

Om iets over 16:15 mochten we eindelijk aftrappen. Sportlust wilde direct de daad bij het beloofde woord voegen en ging furieus van start. Enigszins geschrokken van de aanvallende aspiraties van de nummer laatst op de ranglijst, krabbeltje ARC achteruit.  Met enig fortuin kwam de thuisploeg echter op voorsprong. Dit was ook het startsein, om even 10 minuten pauze te nemen. Niemand had echter verteld dat ARC deze pauze niet nam. Gelukkig stond het vizier niet al te scherp bij de gastheren en liepen zij slechts uit naar 3-0. De veteranen pakten de draad na deze ingelaste pauze toch weer goed op via Arjan die een prachtige voorzet met het hoofd erin sloeg. Sportlust kon echter niet voorkomen dat ARC net voor rust er toch een bij kon prikken. Ruud onze noeste voorstopeer, wilde ook meejuichen met de heren van de Alphense Racing Club en omhelsde de spits van ARC. Deze scoorde echter niet en was daar blijkbaar zo boos om dat hij Ruud van zich af sloeg. Dit incident werd door de man in het (rood) zwart met de mantel der liefde bedekt.

In de kleedkamer werd er eens niet met de gebruikelijke modder gegooid naar elkaar, ook omdat we op een keurige kunstgras mat speelden. De captain herhaalde zijn belofte nogmaals, voor het geval we het waren vergeten. De legenden keken elkaar in de ogen en knikten instemmend…. Laten we het doen met zijn allen….  Voor captain Bert!!!

Het leek wel of de man in het (rood) zwart bij deur had staan luistervinken, want koud 3 minuten in de 2^e helft gaf hij een belachelijke penalty cadeau aan de thuisploeg. Als een kind op pakjesavond werd deze gretig aangepakt en uitgepakt 1-5. Met een geniepig lachje zei de beste man ”Jullie mogen alweer aftrappen”. Een onmogelijke opgave om dit nog recht te zetten, moet hij gedacht hebben. Nou dan kent hij niet de dorst naar gratis bier van de Sportlust veteranen. Als een stel jonge honden, werd elke bal afgejaagd en de tegenstander steeds harder bij de keel gegrepen.  Via 2 kanonskogels van Frits, en nog een van Jeroen werd de stand naar 5-4 getild.  Na goed doorgaan van Albert op de linkerflank, had Frits de bal voor het intikken bij de 1^e paal. Onzelfzuchtig als hij is heeft hij altijd oog voor zijn medespelers. Hij had de goed meegelopen Wilco (of stond hij er nog van de vorige aanval) al gezien en liet de bal met een “net alsof ik de bal compleet mis” overstapje lopen. Wilco scoorde koelbloedig.   Nu maakte de man in het (rood) zwart zich toch enige zorgen. In een warrige fase liet hij bijna alle overtredingen van de thuisploeg onbestraft en weigerde kaarten uit te delen voor charges van achteren.  Een ”goedkope strafschop” kon hij niet meer geven. Hoe kon hij nu deze rood-witte storm stoppen. Ik geef gewoon de beste voetballer een gele kaart en stuur hem voor 10 minuten naar kant. Zogezegd, zo gedaan en Frank kon na 3 minuten in het veld alweer gaan zitten. De vraag blijft toch voor iedereen, hoe kan die man nu binnen 3 minuten zien dat hij onze beste speler was….

Hiermee vermoorde hij inderdaad de wedstrijd. Er kwamen nog wel kansen over en weer om de winst te claimen, maar het eindigde in een gelijkspel, wat voor ons als een overwinning voelde.Captain Bert stapte in ieder geval als de morele winner van het veld, en is tot op heden nog niet thus gesignaleerd uit de Alphense nacht. Branbantse nachten zijn lang? Maar kan iemand hem vertellen dat het hier om Alphen aan de rijn gaat?

Komende week zal Gouda aan de zegekar gebonden moeten worden als we weer omhoog willen kijken.

P.S. Door de vakantie en jeugdtrainer verplichtingen is uw verslaggever er weer pas bij in November, zal er iemand anders de “verslaghandschoen” oppakken?