In een nieuw jaar, begonnen de veteranen bijzonder goed aan hun 1^e wedstrijd. Fris en frivool darteleden de helden van weleer, over de kunstgrasmat op veld 1. Dat echter een wedstrijd langer dan 10 minuten duurde, zou een harde werkelijkheid worden.

Zoals gezegd zat het beste van de roodwitten vandaag in de 1^e 10 minuten. Er waren wat speldenprikjes en een reuze kans. Deze kans werd door Abdel goed ingezet en via Willem, die de vrijstaande Frits voor het doel kon bereiken, kwam de bal uiteindelijk bij Danny, die helaas net niet goed de bal kon drukken. Eigenlijk was het wachten op een doelpunt. Dat doelpunt kwam er ook, echter niet daar waar iedereen hem verwachtte. Zeer slordig uitverdedigen, leidde direct een kansje in voor de bezoekers. Dat zij slechts aan een half kansje voldoende hadden bleek snel.

Enigszins beteuterd stond de 0-1 op het bord i.p.v. de 1-0. Dat had ook gelijk een weerslag op de ploeg. Door elkaar verwijtend aan te kijken en te bestempelen, gaf het team het initiatief weg aan de bezoekers die daarvan gretig profiteerden. Nog een misverstand tussen Piet en Ferdinand gaf een niet te missen kans voor de bezoekers. Na 25 minuten stond dan ook een 0-2 op het bord.

Nog 1 keer voor de rust konden de veteranen de rug rechten. Wie uiteindelijk de bal in het doel kreeg is de schrijver onduidelijk. Het leek erop alsof Jeroen van dichtbij het laatste tikje kon geven.  De aansluitingstreffer was daar. Na 30 minuten volgden de gebruikelijke wissels. Er was nog een mooie kans voor Bas, die zijn schuiver net door de keeper gered zag worden.  Het spel werd er hierna niet beter op, en zo kabbelde de wedstrijd richting de thee.

In de kleedkamer volgde weer het gebruikelijke “harde woorden naar elkaar spel” dat bijna altijd wordt gespeeld bij een achterstand. Overigens heeft dit nog geen een keer zijn vruchten afgeworpen, dus wellicht tijd voor een ander spel in de rust? Ik stel voor om eens het spel “Je mag allen wat zeggen als jezelf foutloos was” te spelen. Misschien dat we dan in alle rust van de thee kunnen genieten, want dan zal het doodstil zijn.

Na de rust werd het spelbeeld zeker niet direct beter. Optisch hadden we een overwicht omdat we met steeds meer mensen naar voren trokken om de gelijkmaker te forceren. Het lukte vandaag echter niet om meer dan 3 of 4 keer de bal rond te spelen. Er kwamen wat mooie gelegenheden om te komen tot een kans, maar zoals eerder gezegd ging het te vaak fout in de passing. De tegenstander die geduldig wachtte om onze fouten af te straffen werden een aantal keren op hun wenken bediend. Het was aan keeper Hans te danken dat er niet eerder een grotere achterstand was opgelopen.

Hij was niet opgewassen tegen een mislukte buitenspelval van de veteranen. Met 3 spelers kon PKC op Hans af.  Hans een man van vele principes en standvastigheid in zijn denken, doen en laten (Zo zou hij dus nooit naar Turkije op vakantie gaan…Toch???_), had zich in de rust voorgenomen de nul te houden. Hier moest hij capituleren.  De latere 1-3 eindstand werd 10 minuten voor tijd bereikt. De veteranen spartelden de resterende tijd nog wel tegen, maar konden niet voorkomen dat de 1^e nederlaag van 2019 een feit was. Volgende week de derby op het terrein van Rijnstreek moet dan maar voor de 1^e overwinning gaan zorgen.