Wanneer de blaadjes gaan vallen, lijkt het alsof er bij de veteranen eenzelfde tendens is. Afgelopen zaterdag gestart met 15 man, en uiteindelijk te eindigen met 10 man. Ook deze zaterdag hield het niet over qua personele bezetting. Uit een selectie van 22 man kon met moeite 14 mannen worden gevonden om te starten tegen laagvlieger Hazerswoudse Boys.  Als je een beetje door de reacties in de Whatsapp groep heen kon proeven werd er niet al te veel verwacht van vandaag.

Het tegendeel werd bewezen door diegene die wel aanwezig waren. Met gelegenheidskeeper Frits als sluitpost begonnen we zoals het de veteranen gewoon is. Het had diverse malen op voorsprong moeten komen, maar het verzuimde dit. Ook traditiegetrouw altijd wel weer een “comedy caper act”. Na 20 minuten speelde Frank iets te kort terug op keeper Frits die al onderweg was naar de bal. De spits van de gastheren, verschalkte de doelman met een leep boogje, en tergend langzaam verdween de bal in het lege doel. De latere hoofdrolspeler van vandaag, die het 1^e partje op de bank zat, zag het allemaal met lede ogen aan.

Het was tijd om op te staan moet hij gedacht hebben. Zowel letterlijk als figuurlijk in zijn geval. Kort na zijn intrede in het veld gebeurde er iets met de ploeg. Het toch iets te vaak verguisde talent van weleer, bracht met zijn aanwezigheid iets van onrust teweeg bij de verdediging van de gastheren. Door zijn afjagen van de bal, werd er door de doelman, een foute pass gegeven en kon Bas gemakkelijk rechtdoor lopen en de 1-1 op het bord zetten. Gesterkt door een paar kleine complimentjes, dat dit mede zijn verdienste was, kwam de spits steeds beter in de wedstrijd. Een leep balletje van hem bracht Marco in stelling. Met enig fortuin zag de keeper de bal via de lat terugspringen in het veld. Niet veel later brak Marco door de verdediging en stond hij oog in oog met de keeper. Willem was goed meegelopen en kreeg de bal op een presenteerblaadje, voor een leeg doel, en hoefde alleen maar in te tikken.

De verrassing was compleet voor de keeper, toen Willem de bal onzelfzuchtig weer terugschoof naar Marco die nu ook een leeg doel voor zich had en de 1-2 aantekende.  Abdel en Piet vermaakten zich kostelijk aan de rechterkant door om en om op te komen. Na drie keer een gat van 40 meter te hebben dichtgelopen geloofde de linkshalf van de Boys het wel. Hij liet zijn man lopen en uiteindelijk werd Marco gevonden, die vanaf de achterlijn de bal keurig bezorgde bij Willem, die verwoestend uithaalde met links vanaf de penaltystip. De keeper kon er alleen maar naar kijken. Net voor de rust een bijna identieke situatie. Marco vanaf de achterlijn keek en vond Willem weer op de penaltystip, die nu met rechts uithaalde. Nu was het echter meer de scheenbeschermer, en dat geluid was duidelijk te horen. Minder hard dan de planning was, verdween de bal weer in het doel. Voor de 1-4. Niet lang daarna floot de scheidsrechter voor de rust.

René, net terug van een hardnekkige blessure, speelde een meer dan verdienstelijke 1^e helft, en ging nu Frits aflossen op het doel.  Na een iets te harde overtreding op Marnix legde Willem aan voor een vrije trap rechts van de keeper buiten de 16. Frits had al aangegeven waar hij de bal wilde hebben. Prompt werd hij bediend, maar kon echter net niet zijn teen tegen de bal aanzetten bij de 1^e paal. Mede door zijn loopactie stond de hele verdediging op het verkeerde been en viel de bal bij de 2^e paal binnen. Niet veel later kon Willen uithalen met rechts vanaf de 16 meter. De bal ging onhoudbaar in de rechteronderhoek binnen.   Na ongeveer 60 minuten stond de 1-6 op het scorebord. De laatste 30 minuten hadden de veteranen nog diverse keren moeten scoren, maar het betere spel van de 1^e helft konden zij niet vasthouden. Het gemis van het cement in de 1^e helft tussen de linies, dat René was, kon minder worden ingevuld door anderen. Mede hierdoor, en het feit dat de batterij leeg leegliep en de Boys het verder ook wel geloofde, kabbelde de wedstrijd voort. In de “dying seconds” werden we ineens opgeschrikt en wakker geschud door de scheidsrechter die tot dat moment foutloos floot. Uit het niets gaf hij een penalty aan de thuisploeg. Wellicht had hij medelijden met de thuisploeg en gaf hij deze uit coulance. Ondanks het feit dat René er nog aanzat met zijn vuist, vloog de bal in het doel. Niet veel later klonk het eindsignaal. Eindelijk weer eens een klinkende overwinning van de veteranen.

Deze komt niet tot stand door een individu die 4x keer een doelpunt maakt, maar door een duidelijke teamprestatie. Er werd elkaar vandaag de bal gegund. Met simpel positiespel werd de tegenstander uit elkaar gespeeld.  Als we dit spel kunnen vasthouden is niemand meer veilig voor de veteranen……

Ow ja man of the match was, u raad het al Allemaal...Gewoon omdat jij er wel was :)