Na 2 maanden een hoop dingen te hebben gedaan die niets met voetbal te maken hadden, mochten de voormalig vedettes van Sportlust zich op veld 4 melden voor het potje tegen het altijd vriendelijke Linschoten. Dat er bij Linschoten nogal wat gekrenkte vedettes lopen, is meestal wel snel te doorzien, in de altijd vriendelijke wedstrijden die wij tegen hun spelen. Op dinsdag nog een selectie van 16, die zoals altijd op zaterdag uitdunt tot 12,5. In de wetenschap dat wanneer de bezoekers hun eigen inhaal potjes winnen, de ranglijst zullen aanvoeren, gaan we toch voortvarend van start. Na een paar prima aanvallen, die helaas net niet zijn, krijgen we een corner. Deze word slecht verwerkt door de verdediging van de gasten, en vanaf de rand 16 haalt Willem verwoestend uit. Enigszins verrassend staat de 1-0 op het bord. Linschoten was het even helemaal kwijt en na goed storen voorin verslikte de verdediger zich en kon Jeroen met een prachtige boog de bal over de keeper schijven. Zo stond het ineens 2-0.  Zonder echt in de problemen te komen speelden we rustig de 1^e helft uit.

2-0 voor bij rust, dat was dit seizoen nog niet al te vaak voorgekomen. Er werd afgesproken; “Gewoon vasthouden”. Dit bleek uiteindelijk lastiger dan het voornemen. Tot 20 minuten voor tijd hielden we dan ook stand. Ondanks de vele opgelegde kansen, wist Linschoten er niet een te verzilveren. Zou het dan toch lukken?

De harde waarheid is dat in de laatste 20 minuten we het volledig weggeven. Door wat persoonlijke foutjes, van HK, komen de bezoekers ineens terug in de wedstrijd. 5 minuten voor het einde, schieten ze ook nog de winnende binnen. Diep in de blessure tijd valt ook nog een extra zuur 4e doelpunt. Verslagen druipen we af naar de kleedkamer. Het biertje na de wedstrijd maakt gelukkig een hoop goed. Volgende week de derby tegen Rijnstreek.