Waar menigeen op deze mooie zaterdag op een terrasje zou gaan zitten, mochten de legendes vandaag aantreden in het altijd lastige en pittoreske Woubrugge. Het door blessures geplaagde team mocht vandaag een aantal “onmisbare” legendes afstrepen. Arjan zou vandaag de honneurs waarnemen op bank. Dat dit zijn vruchten zou afwerpen wist nog niemand. Wellicht heeft hij zijn roeping nu daadwerkelijk gevonden. De manier waarop er vandaag gewisseld werd, zou van cruciaal belang zijn.

Om 12:30 werd er op het te warme kunstgras afgetrapt. Na wat aftasten, werden de intenties van Sportlust snel duidelijk. Binnen afzienbare tijd stond er een ruim verdiende voorsprong op het scorebord.  Doordat we vandaag niet de lange paniekbal hanteerden, maar gewoon en simpel voetbalden, kwam Woubrugge er niet aan te pas. Het wilde wel, maar kon het simpelweg niet. De verdediging onder leiding van Ruud en Hans stond als een huis, zonder de anderen te kort te doen. Ook het middenveld liep “lekker”.

De verloren zoon, die terugkeerde op het warme nest, had 2 wedstrijden nodig om zich weer aan te passen aan het hoge niveau, maar was deze wedstrijd weer helemaal terug. Opvallend is overigens dat er blijkbaar is getraind op afronden met het hoofd.  Een aantal prachtige voorzetten werden met het hoofd gepromoveerd tot doelpunt. De ene mooie aanval na de andere werd gelanceerd richting het doel van de arme Woubrugse doelman. Het is dat de man nog een paar zekere doelpunten kon voorkomen, anders had de teller ruim de 10 gepasseerd. De teller bleef echter steken op 0-8. Marco had vandaag een dag waarop alles leek te lukken…Met 5 doelpunten had een ruime inbreng in het geheel. Het lekkerst werd door de legendes tot het laatst bewaard. Een afgeslagen corner, werd door Willem, tot ieders verbazing, niet op doel geschoten, maar breed gelegd op de oorspronkelijke nemer. Die twijfelde eigenlijk niet, en met een prachtige boog verdween het leer in de verre bovenhoek. Na afloop was het terras goed gevuld, en werd er nabesproken, wat er goed en fout ging. Over een ding zijn we het allemaal eens….Het lek lijkt boven water te zijn. Door zijn nieuwe positie langs de kant, kan Arjan nu meer lijnen uitzetten, en is de duidelijke hand van deze trainer terug te zien in het spel.